“Voor mij is de ramadan een maand van bezinning, een periode waarin ik tot rust kom. Een maand waarin ik kan kijken wat er beter kan op spiritueel en gezondheidsvlak. Het is ook een periode waarin je leert dat je met minder eten en drinken, toch evengoed kan presteren. Op dat moment besef je ook dat we eigenlijk teveel gebruiken voor niets.”
"Je merkt wel dat je lichaam zich wat moet aanpassen. Zeker bij langere dagen wanneer je vroeg opstaat en veel uren doet. Je voelt dat natuurlijk wel, maar tegelijk krijg je er ook een zeker doorzettingsvermogen door. Je moet jezelf pushen om meer aan te kunnen, ook al heb je wat minder energie.”
"Ik neem altijd eten mee”, vervolgt Elias, "zodat ik bij zonsondergang, kan proberen om toch al iets kleins te eten. Wanneer dat niet lukt omdat er net geen pauze genomen kan worden, probeer ik toch snel al een glas water te drinken tijdens het werk. Gelukkig hebben de meeste klanten wel begrip voor het feit dat ik meedoe met de ramadan en kan ik bijna altijd snel even pauze nemen om iets te eten van zodra het toegelaten is. Extra pauze is overdag niet echt nodig, ik kom de dag meestal goed door. Enkel wanneer ik vroeg moet opstaan voor een lange werkdag en tot ’s avonds laat moet doordoen, voel ik dat wel wat meer. Aangezien ik de avond ervoor langer opbleef om te eten, heb ik dan soms een korte nacht. Maar niets onoverkomelijke natuurlijk. Ik heb zelfs liever geen pauze overdag. Ik werk bijvoorbeeld liever verder als de andere crew aan het eten is. Wanneer je stil zit, komt dat hongergevoel veel sterker naar boven, omdat je erover kan nadenken.”
“Je kan de ramadan ook niet echt vergelijken met iets anders wat de inspanning betreft. Ik vind het een kwestie van wilskracht. Je kijkt er ook een heel jaar naar uit met de ganse gemeenschap en bent helemaal opgeladen om die maand aan te vatten."